لینک اصلی مطلب:پردازنده سرور | سی پی یو سرور | server cpu

با سلام خدمت شما عزیزان

امروز میخوایم کمی درباره ی پردازنده ی سرور صحبت کنیم اینکه اصولا پردازنده چی هستش و چه کاری انجام میده

اما قبل از اون خوبه تفاوت عمده بین پردازنده های معمولی و xeon رو بررسی کنیم:

•  پردازنده های سرور xeon برای کار در سرورها و دیتا سنترها طراحی شدن و از این نظر تفاوت خیلی زیادی با پردازنده های معمولی دارن
• پردازنده های سروری نسبت به معمولی با اینکه بازده بیشتری دارن، دمای کمتری تولید میکنن که این باعث میشه درصد بسیار کمتری از هنگ یا کرش رو در پردازنده های سروری نسبت به معمولی مشاهده کنیم.
• پردازنده های سروری تا حدود ۷۶۸ گیگ از حافظه ی رم رو پشتیبانی میکنن ولی پردازنده های معمولی نهایتا ۶۴ گیگ.
• پردازنده های سروری در مقایسه با معمولی از تعداد کانال حافظه(memory slot) بیشتری پشتیبانی میکنن.
• پردازنده های سروری تا چند برابر بیشتر حافظه کش(cache memory) را ساپورت میکنن.
• پردازنده های xeon از تکنولوژی Error Correcting Code Memory)ECC Memory) به معنی سیستم تصحیح خطا در پردازش حافظه برخوردارن ولی پردازنده های معمولی خیر.
• و….

لازم به ذکره که پردازنده ی xeon ساخت شرکت intel هستش و یک رقیب هم داره به اسم opteron که ساخت شرکت amd هستش ولی در حال حاظر پردازنده ی xeon از opteron خیلی جلوتر و محبوب تره و اکثر قریب به اتفاق ابر سرورهای دنیا از پردازنده ی xeon بهره میبرن  برای همین ما بنای مقایسه مون رو روی xeon ساخت شرکت intel گذاشتیم.

در زیردو مدل پردازنده ی Intel xeon 2670 و Amd Opteron 6380 رو مشاهده میکنید:

​

​

خب حالا میخوایم خود پردازنده رو به صورت کلی بررسی کنیم:

مشخصه های cpu:

Core:

تعداد هسته های مستقل پردازش مرکزی رو مشخص میکنه. هسته معادل تعداد افراد هنگام انجام یک کار سنگین هستش پس هرچقدر تعداد core بیشتر باشه قدرت cpu بیشتر میشه.

​

Tread:

هر نخ مثل یک خط فرمان هستش. در تعداد دستورات بالا، سرعت سی پی یو سروری بیشتره که تعداد نخ بیشتری داشته باشه. نخ ها پراسس های کوچکی هستن که هرکدوم تنها یک هدف رو انجام میدن و در نهایت پس از پایان، اجرای مجموعه نخ های یک برنامه یا درواقع پراسس اصلی به اتمام میرسه.

از تخ ها برای انجام کارهای موازی همزمان استفاده میشه.

مزایای نخ ها:

• ایجاد یک نخ نسبت به ایجاد یک فرایند به زمان به مراتب کمتری نیاز داره.
• خاتمه دادن نخ نسبت به فرایند سریعتر هستش.
• سوییچ کردن بین نخ های یک فرایند سریعتر هستش.
• اگر فرایند معلق بشه تمام نخ های اون هم معلق میشن و اگر فرایند خاتمه پیدا کنه تمام نخ های اون نیز باید به اتمام برسن.

بدون استفاده از نخ ها می توان پردازش موازی را انجام داد اگر چند پردازنده وجود داشته باشه حالت زیر پیش میاد:

​

حالا اگه چند server CPU موجود باشه ، پردازش موازی با شکستن پراسس ها به تکه های کوچیکتر امکان پذیره:

​

درسته شما میتونید پردازش موازی رو بدون استفاده از تخ ها انجام بدید ولی مزیت اصلی استفاده از نخ ها،  به اشتراک گذاری منابع هستش که نخ ها برای این منظور بسیار کارآمد هستن.

فرکانس کاری پردازنده (clock speed):

سرعت پردازنده (clock rate) نشانگر تعداد عملی که یک هسته میتونهه در هر ثانیه انجام بده و به صورت گیگا هرتز (GHZ)

بیان میشه.

​

حافظه ی نهان (Cache):

وظیفه ی حفظ داده رو بر عهده داره و به دلیل اینکه سرعت اون بیشتر از حافظه ی اصلی (RAM) هستش، تاخیر در اجرای دستورات رو کاهش میده. پردازنده برای به دست اوردن داده، ابتدا حافظه ی نهان خودش رو چک میکنه و در صورتی که داده ی مورد نظر وجود نداشته باشه، سراغ Ram میره.

​

سرعت باس (Bus Speed):

دو نوع باس داریم: باس داخلی و باس خارجی. باس خارجی باعث انتقال اطلاعات از cpu سرور با مادربرد و در نتیجه تمام قسمتهای کامپیوتر میشه . باس داخلی نشون دهنده ی سرعت اطلاعات بین خونه های داخلی cpu هستش  به عنوان مثال باس معادل شاه راه های عبوری در یک خیابون هست.

​

Quick Path Interconnect)QPI):

باس جدید شرکت اینتل هستش که باعث شده پردازنده ها دارای ۲ باس خارجی بشن: یک باس حافظه برای اتصال پردازنده به حافظه و یک باس I/O برای اتصال پردازنده به دیگر وسایل جانبی.

​

Termal design Power)TDP)

قدرت طراحی حرارتی که بعضی اوقات به عنوان نقطه ی طراحی حرارتی نامیده میشه و عبارت از حداکثر مقدار حرارت تولید شده توسط تراشه یا جزء کامپیوتری هستش.

TDP معمولا بیشترین مقدار حرارت که CPU سرور می تونه تولید کنه نیست بلکه بیشترین مقدار گرما که در هنگام اجرای برنامه های واقعی تولید می شه. این تضمین می کند که کامپیوتر قادر خواهد بود تا عملا تمام برنامه های کاربردی رو بدون عبور از باکس حرارتی خودش پردازش کنه و یا اینکه نیاز به یک سیستم خنک کننده ی اضافه تر داره.

پس نتیجه میگیرم که هرچقدر عدد qpi کمتر باشه بهتره.

​

INTEL-VT/AMD-VT:

 قابلیت Virtual Technology  یا مجازی سازی در پردازنده هاست که برای استفاده از مجازی سازها مثل Vmware یا Hyper-V باید cpu از این قابلیت پشتیبانی کنه که برای فعال کردن این ویژگی باید به بایوس مادربرد مراجعه کرد و virtual technology رو enable کرد.

​

لینک اصلی مطلب:نحوه ی مدیریت پنل esxi

با سلام خدمت شما عزیزان. در مقاله ی قبل،  با esxi و نحوه ی کانفیگ اون به صورت کامل آشنا شدید.

امروز میخوایم طریقه ی مدیریت esxi به دو صورت تحت وب و استفاده از اپلیکیشن رو بررسی کنیم.

مدیریت esxi با استفاده از نرم افزار Vmware Vsphere Client:

نرم افزار vsphere client رو دانلود و نصب کنید. حالا فایل رو اجرا کنید. در قسمت ip address/name ای پی ورژن ۴ ی که به esxi موقع کانفیگ دادید رو وارد کنید و همچنین یوزر و پسوردتون رو.

پس از لاگین کردن با پنل مدیریتی esxi مطابق شکل زیر مواجه میشید که شامل تب های مختلفی هستش.

تب getting started:

در این تب یک سری توضیح اجمالی و مختصر درباره ی ماشین های مجازی داده شده که برای اضافه کردن ماشین مجازی باید از این  تب استفاده بشه که در ادامه توضیح خواهیم داد.

 

تب summary:

در این تب خلاصه ای از اطلاعات کانفیگ کلی سیستم اورده شده.اطلاعاتی از قبیل سازنده ی مادربرد سرور،مدل، تعداد هسته های cpu سرور، مدل cpu، نوع لایسنس esxi (مجازی ساز سرور esxi باید حتما لاینس بشه و گرنه بیشتر از ۶۰ روز نمیشه از اون استفاده کرد. در ادامه روش لایسنس کردن esxi رو با هم مرو خواهیم کرد)، تعداد کارتهای شبکه (NICS=network interface cards) و همچنین نوع هارد، ظرفیت و cpu usage پروسسور سرور رو نمایش میده.

 

تب بعدی virtual machines هستش که چون ما هنوز هیچ ماشین مجازی ای به esxi اضافه نکردیم خالیه.

تب Resource Allocation:

این سربرگ منابع اختصاص یافته به سرور رو نشون میده از قبیل cpu،رم سرور  و هارد

تب performance:

در این تب شما میتونید وضعیت عملکرد  قطعات سرورتون از قیبل cpu، رم ، هارد، کارت شبکه، پاور، و کل سیستم رو به صورت گراف لایو مانیتور کنید. در قسمت chart options میتونید نوع گراف و واحدای اندازه گیری رو تغییر بدید.

در قسمت performance chart legends میتونید تعیین کنید که گراف بر چه اساسی نمایش داده بشه.

تب configuration:

در این تب کانفیگ کلی سخت افزاری و نرم افزاری سرور قابل مشاهده و تغییره.

در قسمت hardware اطلاعاتی مثل سلامت کلی سرور، پردازنده ها، رم، هارد، نوع شبکه بندی، رید، کارتهای شبکه و مدیریت پاور سرور قابل مشاهده هستش و در قسمت software هم وضعیت لایسنس، تنظیمات زمان، تنظیمات dns & routing،

سرویسهای احراز هویت، تنظیمات خود esxi و… دیده میشه.

در تب users میتونید تمام یوزرهای ساخته شده روی esxi رو ببینید و برای اضافه کردن یوزر جدید کافیه روی صفحه کلیک راست کنید و گزینه ی add رو بزنید.

تب بعدی event هستش که میتونید لاگ تمام اعمالی که روی esxi انجام شده رو ببینید مثل لاگین کردن، پسورد اشتباه زدن،

تغییر رمز، اضافه یا پاک کردن ماشین مجازی ،و کلیه تغییرات اعمال شده روی esxi.

و در نهایت در تب permisions میتونید میزان دسترسی یوزرهای مختلف رو تعیین کنید که برای این کار روی یوزر مورد نظر کلیک راست میکنید و properties رو انتخاب میکنید.

 

خب ابن روش مدیریت پنل esxi از طریق نرم افزار vsphere client بود.برای کنترل esxi در سرور به صورت تحت وب کافیه ای پی esxi رو در قسمت آدرس مرورگرتون وارد کنید. بعد با استفاده از یوزر نیم و پسورد esxi لاگین کنید:

گفته میشد که esxi v6.5 فقط تحت وب قابل مدیریته و از vsphere client پشتیبانی نخواهد کرد ولی الان مشاهده میکنیم که این نرم افزار هنوز هم قابل استفادس.

به بخش نهایی آموزش امروز میرسیم که ساختن ماشین مجازی داخل esxi هستش.

برای این کار وارد تب configuratin میشیم قسمت storage رو انخاب میکنیم کلیک راست روی data store و browse data store مطابق شکل:

سپس پنجره ی زیر براتون باز میشه. یه فولدر جدید بسازید تا فایل ایزوی سیستم عاملی که میخواید نصب کنید رو داخلش بریزید. بعد از ساخت فولدر اون رو باز کنید. سپس روی آیکن upload  کلیک کنید و upload files رو انتخاب کنید:

 

مسیر فایل ایزو رو بهش میدید و صبر میکنید تا فایل کاملا آپلود بشه.

حالا وارد تب getting started میشیم و روی گزینه ی create a new virtual machine کلیک میکنیم و ماشین مجازی جدید رو میسازیم.

بعد از منوی بالا سمت چپ روی ماشین مجازی جدید که ساختیم کلیک راست میکنیم و edit setting رو انتخاب میکنیم:

حالا روی cd/dvd drive کلیک میکنیم در قسمت device type،گزینه ی data store iso file رو انتخاب میکنیم و از طریق browse فایل ایزویی که قبلا به data store داده بودیم را انتخاب میکنیم و در قسمت device status هم تیک connected رو میزنیم مطابق شکل:

 

حالا مجددا روی new virtual machine کلیک راست میکنیم و این بار open console رو انتخاب میکنیم.

اگر در استفاده از vsphere روی esxi 6.5 به اروری خوردید پیشنهاد میشه از وب برای مدیریت esxi استفاده کنید چون همونطور که قبلا گفتم esxi 6.5 در بعضی موارد با vsphere سازگار نیست و با ارورهایی مثل couldnt connect و…. ممکنه مواجه بشید.

در زیر میبینید که من سیستم عامل xubuntu خودم رو روشن کردم و پس از ادامه ی مراحل نصب اون، روی سرور قابل استفاده هستش.

 

 

لینک اصلی مطلب:آموزش نصب esxi 6.5

با سلام با یکی دیگه از آموزشهای شرکت آرین وب ایرانیان در خدمت شما هستیم.

امروز قصد داریم نصب esxi 6.5 رو بطور کامل خدمتتون آموزش بدیم.

اما قبلش لازمه پیش زمینه ای درباره ی esxi داشته باشیم:

VMware ESXi چیست :

VMware ESXi مجازی ساز تجاری شرکت VMware هست که bare metal هستش به ‌این معنی که بصورت مستقیم بر روی سخت‌افزار نصب میشه، و مثل برنامه‌های دیگه (به‌عنوان مثال vmware workstation) نیاز به نصب روی سیستم عامل نداره.

ESXi  آخرین ورژن از سری نرم افزاری VMware Hypervisor هست. تکنولوژی استفاده شده از نوع Bare Metal هستش و مستقل از سیستم عامل، همچنین مدیریت کاملی بر روی سخت افزار و منابع سیستم اعمال می کنه.

ESXi از سری محصولات WMware هست که مثل WMWare Workstation شما می تونید کار Virtualization رو انجام بدید اما در سطح خیلی کلان یا Enterprise . این نرم افزار بقدری قدرتمند بوده که حتی برای نصبش هم نیازمند سخت افزار تخصصی خودش هست و باید توجه داشته باشید که به این راحتی ها روی هر نوع سروری نصب نمی شه. اما با یک سری ترفند هایی میشه اون رو روی WMWare Worksation نصب کرد. در واقع به این نوع از نرم افزار های مجازی سازی به اصطلاح Hypervisor Type 1 میگن. VMware ESXi با CPU های ۶۴ بیتی کار میکنه حالا CPU Intel که باید قابلیت Intel VT را پشتیبانی کنه یا CPU AMD که باید قابلیت AMD-V رو داشته باشه. (یعنی CPU هایی که به خوبی قابلیت Virtualization رو ساپورت کنن) کمترین رمی که برای نصب ESXi لازم هست ۴ گیگ هستش که این فقط لازمه ی نصب VMware ESXi و برای نصب virtual machine روی ESXi به رم بیشتری نیاز میشه.

بد نیست به این نکته هم اشاره کنم که ESX با ESXi هم یک سری تفاوت هایی دارن:

۱-در ESXi کاربران به جای استفاده از کنسول از RCLI استفاده می کنند.

۲- ESXi سبک تر، و دارای سرعت بوت و نصب بالاتر هست.

۳- ESXi دارای Firewall بهتر با مدیریت و پیکربندی پیشرفته تری هست.

۴- رنگ بندی در کنسول مدیریتی ESXi متفاوت هستش.

۵- در ESXi، قسمت health status نهادینه شده.

۶- بعضی از خصوصیات شبکه در ESXi، به واسطه سرویس ها پیکربندی می شن در نتیجه خطای کمتری به وجود میاد.

خب حالا که با esxi آشنایی نسبی پیدا کردید به نصب اون میپردازیم:

اول از همه شما نیاز دارید فایل ایزوی esxi رو به صورت بوتیبل روی فلش یا dvd بریزید.

من برای این کار از نرم افزار rufus استفاده میکنم.

همونطور که در مقاله ی آموزش آپدیت ipmi طریقه ی استفاده از نرم افزار rufus رو خدمتتون آموزش دادم، rufus رو باز میکنید، در قسمت create bootable device using

iso در انتخاب میکنید و بعد روی آیکون dvd کلیک میکنید و مسیر فایل esxi رو بهش میدید و در نهایت strat میزنید. فراموش نکنید که از اطلاعات داخل فلشتون بکاپ بگیرید چرا که فلش طی این پروسه به طور کامل فرمت میشه.

بعد از اینکه فلش بوتیبل ساخته شد سرورتون رو ریست کنید تا بتونید وارد محیط بایوس بشید و بوت رو عوض کنید.

میتونید del رو بزنید تا وارد محیط بایوس بشید و اولویت بوت رو عوض کنید اما همونطور که در مقاله های قبلی هم خدمتتون توضیح دادم بهتره این کار رو انجام ندید و از f11 استفاده کنید تا بتونید برای یک بار برای بوت سیستم فلش رو انتخاب کنید و سرور از روی اون بوت بشه.

بعد از اینکه سیستم بالا اومد و همه چیز موفقیت آمیز بود، با صفحه ی زیر مواجه میشید:

esxi 6.5 رو انتخاب کنید و اینتر رو بزنید تا پروسه ی نصب شروع بشه:

این صفحه مربوط به system compatibility هستش. اینتر رو برای ادامه میزنیم:

این صفحه برای user licence agreement هستش. f11 رو برای تایید بزنید:

در این لحظه شروع به اسکن سیستم میکنه و پس از اون وارد صفحه ی زیر میشه که ظرفیت هارد رو بررسی میکنه.

اینتر رو برای ادامه ی کار بزنید:

در صفحه ی زیر زبان کیبوردتون رو انخاب کنید و اینتر رو بزنید:

بعد صفحه ی زیر براتون ظاهر میشه که باید به هاپیر وایزورتون پسورد بدید که حداقل ۷ حرف داشته باشه.

پسورد رو ست میکنید و اینتر میزنید:

بعد وارد مرحله ی نهایی نصب میشه که تایم اتمامش در سیستمهای مختلف فرق داره.

حالا فلش رو جدا کنید و اینتر رو بزنید تا سیستم ریبوت بشه:

نصب ESXI با موفقیت به پایان رسید

حالا میرسیم به مرحله ی کانفیگ:

وقتی سرور ریبوت شد صفحه ی زیر براتون ظاهر میشه که f2 رو برای کانفیگ esxi میزنید:

بعد ازتون یوزر پسورد خواسته میشه که وارد میکنیدو اینتر رو میزنید:

حالا وارد صفحه ی اصلی کانفیگ esxi میشید.

در قسمت reset password میتونید پسوردتون رو عوض کنید:

وارد قسمت configure management network بشید. در قسمت network adapters میتونید تمام کارت شبکه های سیستمتون رو مشاهده کنید. با استفاده از SPACE کارت شبکه هاتون رو فعال کنید

در قسمت VLAN میتونید در صورت تمایل ESXI تون رو وارد ویلن خاصی بکنید کافیه شماره ی ویلن

(Vlan Id)رو بدید.

وارد بخش IPV4 Configuration بشید با استفاده از کلید جهت، مکان نما را روی set static ipv4 قرار بدید و space رو بزنید تا بتونید ای پی، مسک و گیت وی رو ست کنید.

اگر از ipv6 استفاده نمیکنید وارد قسمت ipv6 configuration بشید و ipv6 رو disable کنید(گزینه ی اول رو انتخاب کنید)

در قسمت Dns Configuration اطلاعات مربوط به dns خودتون و همچنین اسم ماشین مجازی رو انتخاب کنید:

اگر هم دامین دارید و قصد دارید esxi رو جوین به دامین کنید، وارد قسمت costume dns suffixes

بشید و نام دامین رو وارد کنید: